کیفیت شن و ماسه ای که استفاده می شود نیز به شدت بر کیفیت ریخته گری تأثیر می گذارد و معمولاً با پنج معیار زیر توصیف می شود:
استحکام – توانایی ماسه برای حفظ شکل خود.
نفوذپذیری – قابلیت تخلیه گازهای به دام افتاده از طریق شن و ماسه. نفوذپذیری بیشتر می تواند تخلخل قالب را کاهش دهد، اما نفوذپذیری کمتر می تواند منجر به پرداخت بهتر سطح شود.
پایداری حرارتی – توانایی مقاومت در برابر آسیب‌هایی مانند ترک خوردگی ناشی از گرمای فلز مذاب . قابلیت
جمع‌شدگی – توانایی ریزش شن یا به‌طور دقیق‌تر فشرده‌سازی، در طول انجماد ریخته‌گری. اگر شن و ماسه نتواند فشرده شود، ریخته گری نمی تواند آزادانه در قالب جمع شود و می تواند منجر به ترک خوردگی شود .
قابلیت استفاده مجدد – قابلیت استفاده مجدد از ماسه برای قالب های شنی آینده.
